اختلالات قاعدگی و منطقه توزیع چربی در دختران ورزشکار و غیرورزشکار دانشجو

زمینه: علی رغم این که اختلالات قاعدگی در بین دانشجویان ورزشکار وجود دارد، مطالعات محدودی در مورد آن و عوامل ورزشی تأثیرگذار بر آن وجود دارد. پراکندگی منطقه ای چربی یکی از عوامل مهمی است که در ایجاد اختلالات قاعدگی نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه و بررسی ارتباط اختلالات قاعدگی و منطقه توزیع چربی در دختران ورزشکار و غیرورزشکار دانشجوانجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1392 بر روی 206 نفر از دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان انجام شد. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. چربی زیرجلدی با استفاده از کالیپر اندازه گیری و پرسشنامه ای جهت جمع آوری مشخصات فردی و اطلاعاتی پیرامون وضعیت قاعدگی به آزمودنی ها داده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss 16 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار از نظر بروز آمنوره، الیگومنوره، منوراژی، هیپومنوره و هیپرمنوره تفاوت معنا داری داشتند (05/0>p). در گروه ورزشکار، ارتباط منفی بین چربی های ناحیه ران، فوق خاصره و سینه به ترتیب با آمنوره، منوراژی و هیپومنوره (05/0p<) وجود داشت. همچنین ارتباط معنادار بین اندازه دور کمر با هایپرمنوره (011/0=p) مشاهده شد. نتیجه گیری: فراوانی اختلالات قاعدگی در گروه ورزشکار بیشتر از گروه غیر ورزشکار است. توزیع کم چربی در ناحیه پایین تنه ورزشکاران ممکن است منجر به اختلال در طول مدت دوره قاعدگی (آمنوره) و توزیع کم چربی در ناحیه شکم و بالاتنه منجر به خونریزی های نامنظم رحمی (منوراژی، هیپومنوره و هایپرمنوره) گردد.